سلمان فارسی می گوید: پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ در آخرین روز از ماه شعبان برای ما خطبه خواندند و فرمودند: ای مردم! ماه بزرگ و پربرکتی به شما روی آورده، ماهی که در آن شب قدر می باشد که از هزار ماه بهتر است، خداوند عزوجل روزۀ آن را واجب کرده است، هر کس در این ماه با یک عمل خیر خود را مقرب خداوند کند مانند کسی است که در ماه های دیگر عمل واجبی را أدا کرده باشد و هر کس در این ماه عمل واجبی را أدا کند مانند کسی است که در ماه های دیگر هفتاد واجب را به جا آورده باشد.
این ماه ، ماه صبر است و ثواب صبر بهشت است و ماه مواسات و برابری است و ماهی است که در آن روزی اهل ایمان زیاد می شود، هر کس در آن روزه داری را ، افطاری بدهد باعث آمرزش گناهان او می شود.
گفته شد : یا رسول الله ! همه ما قدرت بر افطاری نداریم!
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ فرمود: خداوند این ثواب را عطا می فرماید به کسی که روزه داری را قطره ای از شیر یا قدری از آب افطاری دهد و هر کس روزه داری را سیر کند خداوند از حوض خود آبی به او می دهد که دیگر تا ورود به بهشت تشنه نمی ماند و آن ماهی است که در اولش رحمت و میانه اش آمرزش و آخرش آزادی از آتش جهنم است .
و هر که در این ماه کار خدمتگذاران را سبک بگیرد خدا او را بیامرزد و از آتش جهنم آزادش کند، پس در این ماه چهار خصلت را زیاد انجام دهید که با دو خصلت پرودگارتان را خوشنود می کنید، شهادت بر « لا إله إلا الله » و در خواست آمرزش از او می باشد و اما آن دو که هیچ چاره ای از آن ندارید، بهشت را از خداوند درخواست کنید و از آتش جهنم به او پناه ببرید.
